İlham Üzerine

Merhaba, hoş geldiniz, hoş geldim 🙂
Bugün uzun zamandır hayatımın ve düşüncelerimin ortasında bağdaş kuran ilhamdan bahsedelim istedim.
Etimolojik olarak İlham ;”yutma, yiyip bitirme, insan ruhunu ele geçiren tanrısal güç, esin “demek.
Etimolojik anlamlara kıymet veriyorum çünkü günümüzde anlamını kaybeden kelimeleri sahiplendirmek gibi hissettiriyor.
İlhamı çoğu vakit kendimizden bağımsızlaştırarak anıyoruz. Sanki şairlere , yazarlara gökten zembille inen, onların iradesinde olmayan ve anlık bir şey olarak gelişen bir kavrama sığdırmaya çalışıyoruz. Oysa İlham benimçin kişinin eylemleri ve isteğiyle çığırdığı bir şey. Ne demek istediğimi net bir şekilde açımlayayım;
Yutma, yiyip bitirme; İlham neyi yutar? O an ki ortamı, insanları, belki kendimizi … Bir şeylerin zihnimizde dolandığını, ayak sesinden anlayınca bir durup , odağı sadece o an ki fikre yoğunlaştırırız. O an “zaman” denen kavram bile yok oluverir. İşte bu yönüyle ilham kimi zamanlar bizi bile yutar.
İnsan ruhunu ele geçiren tanrısal güç ; İlhamı çığırırım ben. Bana iyi gelen yerlerde bulunur, rahat hissettiğim şeyleri yaparım lakin ilhamın zihne bir yağmur damlası gibi düştüğü o an … O an’a her birimiz farklı isimler verebilir, farklı anabiliriz fakat oradaki o saf ve hayretli anı hatırda tutmak ilham’ a olan belki tek görevimizdir.
Esin; etimolojik olarak es kökünden türemiştir. Esin’e bu bağlamda sıcak bir esinti demek mümkün olur mu?
Bizim için varlığıyla biricik olan , tanışık olduğumuz/ olmadığımız insanlar esin kaynağımız olduğunda onlardan bir parça alıp kendi ruhumuzda ölene değin korumaz mıyız? Esin ; ruhumuzdaki sıcacık esintiden iz bırakanların eseri değil midir? Bunlar her bir kalp için yanıtı değişen sorulardır elbet. Lakin esasında esin; bizim ta kendimiz. Biz esinlediğimiz kişilerin toplamı değil miyiz?

İçinde ilhamı saklayan bi müzik: Le Hérisson – Mademoiselle Paloma
Derinliklerinde ilhamı bulabileceğin bi film : İşe Yarar Bir Şey