Yazar 15:30 Hikaye 105

KARANLIK YÜZLER

1.BÖLÜM

Geceyi andıran sabah, bana buradan çıkış yolu bulmama engel oluyordu. Kaldığım noktada ayak sesleri birbirini kovalıyordu. O ayak seslerinden bir tanesi kaldığım bölgeye doğru geldiğini hissettim. Hemen bağırmaya koyuldum. Kimse durduramıyordu haykırışlarımı. Susturmaları imkansız gibi göründü.

En son haykırışlar içinde sesine aşina olduğum bir kişi elimi tuttu. O ayaklanmayı başlatan üst düzey bir robottu. Beni ses tonuyla yerimden kıpırdamamı emretmişti sanki.

Kontrol altına alındım bir oda da. Aralarında anlamadığım bir takım şeyler vardı. Bazıları insandı bu robotlar arasında. Sanki hipnotize edilmişlerdi. Burada benim bilmediğim tarzda çok fazla deney tüpüyle dolaşılıyordu. Merakımı yenemeyip yanımdan geçen değişik kıyafetli robotlar veya insan tarzında olanların ellerindeki deney tüplerine dikkatimi vererek ne olduğunu anlamaya çalıştım.

Bir sonuca varamadım. Bitkin düşmüştüm uykusuzluktan. Uyumaya denedim. Ama uyumaya çalışırken bile zihnimi kontrol altına alınmış düşüncesi beni rahat bırakmıyordu. Ansızın uykuya tam dalmışken birileri iki koluma muhafız koyup bir de o yetmiyormuş gibi ellerim kelepçelendikten sonra asansöre bindirildim. Asansörden tam çıkacakken gözlerimi siyah bir mendille kapattılar.

Ne yapacaklardı bana ? Bir deneyin kurbanı mı olacaktım ? Yoksa buradaki insanlar gibi gözlerim artık karanlığı mı görecekti ?

Zihnimi boşluğa dönüştüren sorular ard arda gelmeye başladı. Birden gözüme koyulan siyah mendilli aldılar ve kendimi düşüşün diyarlarında buldum.

Her karanlık bir zihne sahipti aslında. Bu zihnin de bir aydınlığı vardı .İkisi beraber olunca tüm hayırsız taşlar bize görünür…

O andan sonra benim için her şey bu şekil de devam edicekti.

Close