Yazar 17:31 Şiir 101

SAKLAMBAÇ

Ona kadar sayacağım,
Saklanman için on saniyen var.
Bir..
Konuşamadıklarımız birikti içimizde,
Boğazımızda kaldı, yutkunamadık.
Sen her şeyiyle kabul ederken hayatı,
Ben kenarda köşede kaldım.
İşte seninle burada ayrıldık.
İki..
Bir fotoğraf karesine sığdırdık
Gülüşleri, öpüşleri, ağlayışları
Sonunda fotoğrafın yeri anı kutusu,
Bizim yerimiz, aklımızın kuytusunda kaldı.
Üç..
Yaşam akıp giderken yanımızdan,
Senle ben boşluktaydık.
Birbirimize tutunmak isterken en çokta,
Birbirimizi yaraladık.
Uçurumun kenarında yetişen iki çiçek gibi
Rüzgarlara boğulduk, yağmurlar yağdı üzerimize
Vazgeçmedik, tutunduk hayata.
Dört..
Şimdi tanıdığım insanla,
İlk tanıdığım insan aynı mıydı?
Hayır, kesinlikle değildi.
Değiştin ve beni de değiştirdin.
Eskiden her şey de gülecek bir neden bulurduk.
Şimdi baktıkça her yer acıdan bir dağ oluyor,
Ve bu dağ manzarası seyredilmeyi değil,
Unutulmayı hak ediyor.
Beş…
İki insanın birlikte çıktığı yolda,
Gelebilecekleri en kötü noktadayız.
Bu yolun sonu ayrılık,
Bu yolun sonu hasret,
Bu yolun sonu bolca acı ve keder,
Ben yine şiirlere, şarkılara tutunacak
Acımdan ilham alacağım.
Sense..
Sahi sen ne yapacaksın?
Altı…
Kaçıyorsun her şeyden,
Benden, bizden hatta kendinden bile.
“Gitme” demek için gücümüz kalmadı.
Çünkü söylenecek tüm sözler söylendi,
Yapılacak tüm yanlışlar yapıldı,
Gidilecek tüm yollar gidildi,
Sevilecek her yanlar sevildi,
Tükettik, tükendik.
Yedi..
Hayatla oyun oynamayı seversin sen,
Bir cambaz gibi ipte dans etmeyi.
Korkmazsın, savaşırsın dünyayla,
Kavgayı herkesin içinde yaşarsın da
Sevgin hep içindedir.
Sevgini göstermezsin,
Bilmezsin çünkü bir insanı sevmenin
ve göstermenin inceliklerini
Sekiz..
Sonsuza kadar süreceğine
Ellerimizin hiç ayrılmayacağına inandık.
İki sevgilinin birbirini sevdiği en uç noktada
Birbirinden kaçan iki yabancıya dönüştük.
Dokuz..
Geri dönülmez bir yolun en sonuna geldik.
İlk sapaktan kaçıp küçük bir patikaya uzansak,
Zaman geriye aksa ve bizi ilk güne götürse,
O zaman hiç tanışmadan öylece geçip gitsek.
Yanımızdan geçen diğer tüm kalabalık gibi,
Birbirimize kaostan başka bir şey ifade etmesek.
Yine de bir yerlerde olduğunu bilirim.
Kalbim, hisseder kalbini,
Kokunu getirir rüzgarlar olur olmadık yerlere,
Sesin dinlediğim her müzikte eşlik eder bana.
Görmesem de bilirim burada olduğunu,
Ses etmesen de duyarım kalbini.
Biliyorum, aynalardan kaçacaksın uzun süre
Kendine bile yabancı olacaksın.
Ait olmadığın yerlerde ve insanda,
Bizden parçalar arayacaksın.
Radyoda şarkımız çalacak sesini kısacaksın,
Birini ben sanacak peşinden koşacaksın.
Ben olmadığımı anlayacak insanlara,
Özellikle beni hatırlatan insanlara düşman olacaksın.
Yağmura hazırlanan gökyüzü gibi,
Dolacak gözlerin ağlayacaksın.
Bir hasret türküsü çınlayacak kulağında,
Son fotoğrafa ağlayarak bakacaksın.
On..
Önüm, arkam, sağım, solum sobe
İyi saklandın mı benden?
Şimdi sıra kimde ?

Close