Dün neden öyle kederli davranışlarda bulundum Mahkum Kuş ? Olur bazen öyle, değil mi?
Mahkum kuş , servetimde bine yakın inanç ve umut var. Hangi birini kullanmak istesem derdime şifa oluyor. Bilmiyorum. Belki herkes bir şeyle sınanıyordu. Bunu bize gösteren yaşam, oyununda “Tamam mı, Devam mı” sloganı ile karşımıza çıkıyor. Mahkum Kuş, kolay olmaz hiçbir şey gittiğimiz yolda. Saadetimize çokluk getiren zorluklardır. Onlar mevcut varlığını korumazsa, mücadelelerimize hangi çarelerle koşacağız?
Şimdi sade ve sıradan yaşanmış bir olayla bunu ele alalım.
Dün bir dostum sıkıntı içerisinde beni aradı. Hemen bize gelmesini söyledim. Geldiğinde hemen gözyaşlarına boğuldu ve dedi ki :”Keşke geçmişin enkazı altında kalmasaydım. Geleceğin saplantılarını düşünmeseydim. Sadece ‘An’ da yaşasaydım.” Ah dostum ne denli bitmeyen acılarımız var. Çok üzüldüm sana dostum. Elden ne gelir ne kadar dostun olsamda.
“Mahkum Kuş, insan kendi acısının kralıdır. “
Hiçkimseyi bu acıya dahil edemeyiz. “Seni anlıyorum” diyebilmek sadece bize mahsus. Karşımızdakinin bizi anlamasını beklemek aptallıktır. Bir balığın uçmasını beklesek, kuşlar ordan moral alkışı veremez onlara. Bu da bunun gibidir Mahkum Kuşum.
Evet dostum senin cümleni en sona bıraktım. O kadar haklı bir cümle ki ama haksızlığa uğramış gibi de dostum…
Sence Mahkum Kuş ben yaşamın mayasına gerçeğimi katabilir miyim?
Biliyorum yapamayacağım şey yok.Ama bugünlerde bunu yok etmeye çalışan bir şey var. Bu aralar sürekli hayatımın sevgisini bulduğumu düşlüyorum. Sonra yaşamın sevgisiz yolcularını hatırlayınca, gerçeğe geri dönüyorum.
…
Mahkum Kuş, bana on altınla bir kuş satın al deseler. Sanırım altınları yerdeki yerine koyardım. Bu da sahip olduğumuz her şeyin yüzünü ortaya çıkarır.
“Özle anlatmak gerekirse kederlere veda ederken, çarelere şifa gelir.”