Bir yol, bir de yolcu…
Gitmesem hasret, varsam yine hasret.
Vuslata kaç durak var daha, bilinmez.
Ömrüm zaten bir cam kenarı manzarası,
Gitmeye meyilli gelenleriyle.
İzlemeye değer bir yol var önümde,
Önümü göremiyorum.
Yağmur dinmeyecek gibi…
Dinse, nefes alacağım.
Bir soluk lazım bana, hayat.
Öyle bir hayat ki, baştan aşağı firkat.
Çamurlu yol, taşlı sokak yoracak beni.
Bir kaldırım bulsam soluklanacağım.
Saat 3..
Saat 5..
Saat geç..
Vuslata da geç kalacağım.
Ezginin Günlüğü çalıyor kulağıma
“Nazende…”
Yağmurun sesinden çok duyamıyorum.
“Öyle bir üzgünüm
Yadıma düştün
Nazende sevgilim
Yadıma düştün.”
Yağmur dinmeyecek gibi…
Dinse, nefes alacağım.
Bir soluk lazım bana, hayat.
Öyle bir hayat ki, baştan aşağı firkat.