Yazar 17:26 Şiir 101

Sevdiğin Çiçeği Göğsümde Yeşertiyorum

Sevgilim;
Sevdiğin çiçeği hala göğsümde taşıyorum
Ona ferah bir oda kiraladım
Güneşin onu öpebileceği
Rüzgarın sarılabileceği
Ağaçları görebileceği bir oda
Lakin o
Fırtınada boynunu büktü
Kırmızılı pembeli yaprakları havada hüzünle dans ederek yere düştüler
Birkaç yaprağı kaldı rüzgardan geriye
Sevgilim;
Kalbimde sevdiğin çiçekten birkaç yaprak ve iskeleti bükülmüş bir dal parçası kaldı
Lakin ben onu yeşertmeye niyetliyim
Ağlamaklar basınca tutuyorum kendimi
Ağlamıyorum çiçeğinin yanında
Biliyorum ölecek
Yüreğimin köşelerine süpürecek onu zaman
Bir bakacağım o artık yok
Bir bakacağım hafızam onu en tenha kuytusuna bırakmış
Ama şimdi ona şiirler okumanın
Onu yaşatmanın ve onla yaşamanın vakti
Sevgilim;
Sevdiğin çiçeği göğsümde yeşertiyorum
Zaman zaman solacak gibi oluyor
Gözbebeklerimdeki bütün şefkati onun yüreğine koyuyorum
Çiçek göğsümde
Çiçek aklımda
Çiçek zamanın en tenha kuytusunda kalıyor
Sevdiğin çiçek yeşerince seni fısıldıyor.

Close