Dans edeceğim yalnız sokaklara ihtiyacım var.
İçinde yargı olmayan birkaç-ık kaldırım
Bağıra bağıra dolaşacak ama kimseyi rahatsız etmeyecek bir yalnızlık
Hem bir kaç suni parıltı söner de mehtabı görür gibi bir gece
Burada on onbeş kişi olabiliriz
bazılarımız bağırır bazılarımız da rahatsız olmaz
Koşar-ız yokuş aşağı hiç düşmeyecek bir edayla
Ne güçlü kadın derler bazısı, bazısı da sessiz kalır
Ama yargı; ona yerimiz yok, ona içimizde de dışımızda da su yok, ekmek yok, alacak nefes yok
Bana kalsa bin kişi de oluruz
ama suyum yok, ekmeğim yok, alacak nefes bile kalmadı
Nasıl yaşayatayım bunca insanı, elimde avucumda yok
Yargı bırakmadı, hepsini aldı
Birimizden biri veda edecek adaya
Ya o, ya ben…