Evvela,
Hayallerimizin defn-i emvat vaktidir deli bozo,
Hepsinin başında birer gassal,
tekdüze bir ağıt tutturmuşlar.
Sırasını salan parmaklarıyla sazını ağzıyla zehrabından geçmiş.
Ben bakamam, çeşmime har bürünmüş.
El mi almışım
Cin mi çarpmışım
Ölmeyi bile becerememiş birinden kalma kefeni yatağıma sermişim.
Saniyen,
Meclise mi sundun efkarını
Medet diye mi inler delinin nidası
-teşbihte hata olmaz-
Har-ı firkatın izleri çoktan belirmiş bedenimizde ,
ki sevdanın rabıtası yasal bir intihar girişimi
fecir vaktinin selası da çul çürütenin işidir.
Ve salisen,
Vahayf !
Bu yalnızlar manisidir.
Öl beni
öp beni
ya da göm beni,
Seninle muhaberem dilhunun işi.