Yazar 17:33 Şiir 101

DERİNDEN

-Şafak sökerken avcumda kalan tek şey yalnızlığım oldu.

Sabah tokat gibi yüzüme çarpıyor.
Hava kapalı, yerler yine kıpkırmızı
İçimde bir şeyler bıçak gibi parlıyor.
Kırmızı bulutlar bana selam veriyor.
Almıyorum.

Aç bir kurt midemi yutuyor.
İhtirasların içinde sıkışıp kalıyorum.
Kendim kadar bir yere sığıyorum
Zamanı tosbağa sırtında akıtıyorum

Şehirde yürürken rögar kapakları patlıyor.
Ekşi mor bir üzüm yiyip sarhoş oluyorum,
İlk defa avcuma bakıyorum, memleket masmavi.
Orası uzak bir hatıra, burada hava hep kasvetli.

30 m2’lik gezegenimi turluyorum
Her yerimden yalnızlığıma bakıyorum.
Istakoz gibi hissediyorum.
Avcuma bakıp diri diri kaynıyorum.

Uzaklara bakıyorum.
Gemi kalkıyor, dünyamın köşesinden.
Düşüyor her seferinde, bilmediğim o yere.
Hep bakıyorum, o gemiye.
Gitsem bir kere, ne olur o yere.
Gitmiyorum.

Close