bizden değilsin artık
o kadar da kambur değilsin
göğe göveren cevize bakınca hayretle
ya da bir kamikaze geçerken sırtımızdan
ölümü dert ederken mi görülmüşüm
yoksa bu da beni her gün berdest eden
polislerin eşek şakalarından mı
kafamı kuma gömdüğüm sabahların
ertesinden bana bir cam var artık
beynimi kalbimle hengame ettiren bütün oyunların
senden isteyemiyeceğim sadece bir rövanştır artık
ama ölüm değil bu hayır
bir ıslık kadar çocuksu bir son sandığım
ve çığlık çığlığa, kan kanıyor
yamuluyorum gidişinin evveli
karıncalar izliyorum telaşlı
5 parmak yukarıda gözlerim
babamları dikizliyorum virajda
2 kafa ayrı vücutlarından ve güm
kaybımı okuyor gazeteler ve sela
gökyüzünde ilginç bir şey yok
asayiş berkemal gibi, stop
her şeyin kaybı, varlığıyla başlar
ve siz ve ben, tek bir seccadedeyiz
kıldığımız unutulmuş bir kaza
hem bir masamızda cüzzamlı cüzdanlar
kışa umudumla dolan şişkin bir baza
ve derim iguana sevdalara
tenim lime lime kafam kazan
varlığa gardımı aldım
gözüm herkesin ayaklarında, düşman
yine de her kayıp bir varlık doğurur
toprak ana o sabah bir kız kadar uygun
rezidans camlardı seyrettiğim hayatlar
bir nur kadar yüzüme farazi
ve vaveyla vaveylalar, kan damarda
sen varmışsın gibi hem bardak
hem yokmuşsun gibi koltuk
bir sızı duyuyorsam vardır diyorum
ve her dudaktan büktüğüm havayı
sana üflüyorum klarnetimle peyder pey
bugün ya bir ceviz dik ya da gel