Yoz
Üç kişiyiz biz
Bu caddenin eşiklerine mecbur üç kişiyiz
Her birimiz pagan, deist, mümin biz
Kadınlara soluk gri üç benzersiziz
Fresklerimiz bir gövde boyu içinde dehliz
Yaşıtlarımız vardiya bitirirken biz
İkrar etmeye amade bir kaç dengesiz
Bir şehre boydan boya isyan ederiz
Boydan boya çünkü hayat müzmin
Ve bizim gençliğimiz doruklarında nefsin
Okunaksız şiirler yazıyoruz
Atonal küfrediyoruz her semtinde
Ve bulutlar ıslanmamıza yetersiz
Tuvaletlerde sevişiyoruz ve oralarda
Kavgalar da ediyoruz pisuvarlarda
Döl ve kan karışınca misk
Ciğerlerimizle bizi akdederken
Bunaltıyı idrak etmemek gereksiz
Bize yoz dersiniz siz
Ahdedersiniz katlimize yolda görseniz
Fütursuzca geçerken yanınızdan
Sevgiliniz pespaye olurken altımızda
Bir gömlek, deliksiz bir kundurayla
Yanaşırken kalabalığınıza “Carpe Noctem”
Diye haykıran birer fantomuz biz
Sorguya çekseniz biz
En az üç kişilik külfetiz
Ben ve biz
Tüm lafzalar nedensiz
Ben ve ben ve beniz
Bizatihi katil ve maktulüz
Kısık ağlıyor ve suç kusuyoruz
Birimizi sevene gül
Hepimizi sevene gülümüzü veriyoruz
Bu tecellinin ağırlığıyla vakur
Kalan gövdelerinize öpücük konduramıyoruz
Çünkü ağzımız kanımızdan pis
Affedin bizi siz, yapabilirseniz
Canavar olmak bildiğimiz bir his
Gökkuşağı geliyor şimdilik gitmeliyiz.