Geçmiş gün ama iyi hatırlatır kendini
Oturmuştuk bir masada yalansız ve saf yüzlerle
Göz göze konuşur kaçırmazdık
Görürdük en derine kadar içimizi
İnanırdık güvenirdik sözlerimize
Sözler ki masaya umudun yatırılmış hali
Sözler ki yarını düşünmeden kurulmuş
Ve yine öyle sözler ki şimdi bile gülümseten
Masadayız ve aklımızda kalbimizde burada
Kırmamış incitmemiş kimse kimseyi
Kahkaha vururdu masadan dört duvara
Belirsizlik etkilemezdi halet-i ruhiyeyi
Henüz dilimize pelesenk değildi
Amalar belkiler keşkeler
Sabahlara kadar konuşur, anlattıkça anlatırdık
Masaya aç oturur yemekle değil, birbirimizin sözleriyle doyardık.
Geçmiş gün ama iyi hatırlatır kendini
Masada ilk saatler neşeyle geçer
Herkes anlatırdı hayatının şimdisini
Denize çıkan cümleler kurulurdu griye karşı
Hangi adımlar ne getirir ne götürür
Masada yapılırdı hesabı
Sonra gözler buğulanırdı akşam vakti çökünce
Bakınca anlardık kimin ne derdi olduğunu
Hangi derdin içinde boğulup
Gelip burada nefes almaya çalıştığını.
İsterdik hepimiz bir parça mutluluk hayattan
Tüm gaye buydu aslında : mutlu olmak
Akşam vakti çökünce sözler değil gözler anlatır
Biraz güler biraz ağlar biraz da susardık
El ele olmanın verdiği bir güven vardı
Bilirdik bu masada anlatılan her şey, yine kalırdı bu masada
Götürmezdik ardımızdan yastığa baş koyduğumuz uykulara.
Geçmiş gün ama iyi hatırlatır kendini
Bir şeyler oldu sonra
Bir fırtına tuttu sanki bizi
O kahkahalar o planlar ve hayaller
Boş sandalyeleri dolduruyor şimdi
Savrulduk hayatın koşturmasına
Kimsenin inanarak kapılacağı sözler kalmadı
Artık kimse bakamıyor gözlerinin içine
Yalanlar oyunlar dolandı sanki dilimize
Uykular düşman oldu gecenin en karanlığında
Gözlerde eski ışık kalmadı ve
Doyurmadı sözler eskisi gibi karnı
Bir şeyler oldu sonra masaya,
Boşaldı birer birer sandalyeler
Eksik tabaklar zamanla çoğaldı
Aramıza kötücül tohumlar ekildi sanki
Güvenle tuttuğumuz elleri sardı
Bir şeyler oldu sonra masaya,
Vurmaya başladı ayrılık zamanı.
Geçmiş gün ama iyi hatırlatır kendini
Geçti bizden artık değiliz eskisi gibi
Akşamcı sohbetleri o akşamlarda kaldı
Artık kurmuyoruz uzun uzun cümleler
Bakmıyoruz kimsenin gözlerinin içine
Denize çıkan sokaklar griye çaldı
Başkasına anlatamıyoruz ne olduğunu
Masada karnı doyan düşman oldu.
