Tövbe , olmaz böylesi
Derimi karışlayan bu fantom
Başkanımın ardındaki ideal gölgesi
Beni itaatle suçluyor
Adem elmaları şişkin gençleri bana kırdırıyor
Tövbe , dönmem böyleyse diyorum
Develer güdeyim nolurun
Kırlangıçlar büyüteyim onlar uçsun
Size göndersin okumaya giden gençleri
Uzak memleketleri ve elmaslar taşır
Keser biçer ama uçurtma bilirler anneleri
Okyanustan geçerler susuz
Kocaman sondaj gemileri kocaman öfke
Suskun geçerler okyanustan
Hiç gücenmezler size nolurun
Taşı gebe kılıyor bir serinlik su
Duyulurken sesim en uzaktan dağdan
Gibi bir dedemler türküsü
Açlığı ağarıyor bir efenin
Güneş işsiz bir çingene oluveriyor
Ve dağlıyor açlığını dağlının doğa
Memento mori
Her şey bir anda oluveriyor
Ve benim kırlangıç süzülmesin mi oradan
Gözüm süzülmesin mi yere anne
Dağlı çıkarmasın mı tüfeği ya da
Efeler bükmesin mi bıyık bu âna
Dönmesin mi yani dünya
Çıt yok
Demek ki vardı o da varılan yere
Yaşayacağı acıyı kancık kıl tanrım
Sağ salim vardım kanadımda not
Okudum insanı ,ataç tutturdum
Hepsi düşman ama yan yana yer alırlar
Siyah beyaz sarı hepsi aynı kolaj
Gibi arkasında güneşin aynı sanılırlar
Gezdim evleri ,köpekleri var
Onlarında adları ,adlarından kısa tasmaları
Zincirleri ve sözde aidiyet martavalları var
Sandım o kadar boya içinde evler mutlular
Tutkallar , tutkalların altında kirişler ve yakarışlar
Çok soluk bir çığlık patlattım konuştular ama boşa
Uyudum bazen tilkiler karşıladılar
Bana hep iktidarlardan bahsettiler
Kürkleri taralı ağızları al
Bana hep ahiretten caz çaldılar
Ninnilerdi ama üşüyerekten uyudum
Uzak memleketler daha uzakta olmalılar
Tövbe, giremem ben bu kafese
Asın beni yaşatmayın bir bildikleri var
Bizim çocuklar niye bu kadar uzaktalar
Okullar taş değil miydi sadece ya ahlak
Elmaslar niye bu kadar korunaklılar
Bir bildikleri var bunların ,onlar da taştan
Bir açken gırtlağım ayrı bir hınç
İdealler hilkat ta yumrukları dinç
Çıkıverin bu halden ya da beni çıkarın
Etim var , ruhu değil ona alın