Böyle öfkeler şiir için gerekli
Nereye kadar Tarkovsky dinginliği
Nereye varır evcimen el şakaları
Sinir bozar ,yüz kızartır, el üzer
Gizli kapaklı yazdıklarımda var aslen
Porselen aslanlarla süslenmiş maskeler
Dışı karartı kabuk ,içi midye dolması içi
Gazel dinleyerek tüketin, limon yerine geçebilir
Ben uykumu almadan görücüye çıkmam
Aklıma damlayan dinlenip arınsın klordan
Biraz makyaj elbette, fular da takarsam
Şiiri yolda görsen Esenler’den geldiği anlaşılmaz
Ayrılıklar depresif kızanlarımı gıdıklıyor
Her akşamüstü terk edişlerime varırım
Onlardan çaldığım çakmaklarla yakarım
Dişim kanarsa varmayın yanıma sakın
Böyle tufanlar şileb için gerekli
Damlıycaksa mürekkep yusyuvarlak içime
Ve ben bir briket kırıp edersem onu geometrik
Sen de okursan hayretle deme keyfime
-Nasıl yazılır bu şeyler çobansız yoz bey
Ne ben bilirim ne de sana söylerim elbet
-Peki nedendir bunca anlamadığım kelimeler
Bana değil Ece Ayhan’a sor bunları bence
Böyle terslemeler devinim için gerekli
Varsayalım varlığımız vandallara bağlı
Devrim yapmak denge için günah sayılır mı
Cihat belki ,her suçun da bir ortadoğulusu var
Kuşkusuz ben dilimi iki kez kesiverdim
İlkinde tertiblenmiş bir intihara davetliydim
Diğerini ikindi vakti elimde dilimi görünce anladım
Tanrı isteyince insan ölüveremiyormuş garip
Pek neşeli ,pek endişeli kadınlar tanıdım
Ağızlardaki şerbetler arlarımı koparttı
Aşkı tattım , şeker komasına girdim
Tansiyonum düştü ,annem çok kıskandı
Böyle menfaatsiz vaatler doğaya özgü
Takdire şayan gök kümbet üflüyor nefes
Bir çiçeği sarkıtıyor , o da kırıyor boynunu
Bakmışsın size bahçeden bir gül kopartmışım
Huysuz cevapsız şerbetli bir vişne ağacı
Ben de dururmuyum kurmuşum bir salıncak
Açmışım bir kırmızı, sava kırmızı malboro
O ilham ,ben hünkar şiir kurcalıyoruz işte