yolu bozmak yola girmekten
daha çavlıdır hele akşam ise
boyun eğmek boy kesmekten
daha kanlıdır şeyh maşuk ise
böyle girdi yola bir muamma
kelamı divit parmağı hokka Ahmed
ahiri vakit babası tanen bozar
ayaz bastıran sela peşi sıra
ve Ahmed bir yanı yanık
bir yanı meç biler kurt dişiyle
ellere pey sürmeli gözleri
hep ellere sevdalanır vecd ederdi
böyle girdi yola bir muamma
aklına ak sürdü bir inayet ama
sevi adından kısa mamafi aşikar
aşk her kent meydanı gibi
gri bir kaftan giyer aslında
fakat o kadar telaşkardır ki
bir kum kadar yılışıktır ki
kin kadar ısıncalı girer ki kanına
köy olsan elde değil
böyle girdi kente Ahmed
her yer ateş böceği, her ten ergenliği
yer pike, gök karın tokluğuna gebe
batardan sakınmak için önce bir ev
yada bir rami otu edinmeli idi
onu bir aşk gibi cesur işleyebilirdi
rikkatle sordu kuşlara
burada bir kış geçirilebilir mi
şefaatle şakıdı hamal biri
handa bir yastık bulanabilir
çünki her çocuk aşkından vurulabilir
aleviler iyi saz çalar
hokkaları atıp kalem biler
bulut olmak yük düşünce gaffar
önce küfeyi yük eylemek gerek
şöyle girdi neyine şeyh
neyine yetmiyor Ahmed
bir düşe gözü mil eylemek
neyine yetmiyor Ahmed
bir göze düşünü mil eylemek
ve saz suzdu handa
fuhuş durdu zihninde
gümüş kustu maden
ve bir beden başka bir bedene
hem de bilmediği bir bambaşka
bambaşka bedene plasenta koydu
handan kaçtı bir yaz
alevi ağır bastı makinelere
aşım az dedi müşküllere
lakin sualler bastı aklına
hem de onu opak eden
düşlerini nü kılan fikirler
muasır bir adam gördü
o da onu başka bir aşka götürdü
daha kanlı, daha sesli bir aşka
al saçları kızlara kandı Ahmed
ellerine dokundular o da göğüslerine
ve bir aşk maddede bozuldu
teni kanatan terli bir gül ile
her sevi adından kısadır
hakikatten cisme ilişmemeli
kalp ablavut kadın üzengidir
hız alana kadar didişmemeli
böyle girdi yola Ahmed
ve böyle çıktı yoldan dört nala
bir gün bir eşikte buldular
üstünde iri bir bıyık kalbinde cevşen
bu da böyle bir hayat türküsüdür yanisi
aşkı en çok Ahmed’e danışmalı
değil mi şeyhim