Uzun zamandır aklımda bir arkadaşın varlığını ve ihtiyaç olan arkadaşlığın ne olduğuna dair bir düşünce geliştirip duruyordum. İlk öğrendiğim ise kendini ihtiyaç olarak göstermeyen, bir dost bulmakmış.
İnsanlar bir arkadaşa sahip olmanın, ne anlama geldiğini anlamadan sadece istek ve arzularına göre ”benimle ilgilensin, bana iyi gelsin” şeklinde ahkam kestiklerini gördüm. Önce dikkatimi çekti, daha sonra bana uygun olmadığını fark ettim. İstediğim arkadaşlık bencilce bir fedakarlık göstermekten ve sevgiden ibaret değildi.
Ben haksızken, sadece sevdiği için hak veren bir arkadaş, sevginin yalancılık olduğunu bile düşündürebilir. Sadece bu da değil, sevgi adı altında bir sürü haksızlık, sadece ahlaki olgulara değil başka insanların hayatını eleştirmeye, onları üzmeye bağlı bir ilişki oluyor. (ne acı)
”Her zaman haklının yanında olur”, dediğim bir dost , sadece benim haklılığımı savunan bir arkadaşa değişmem. Sadece benim değil, kendine farkındalığı olan bir dost benim karşılaştığım en büyük nasipti. Birlikte çevremizi güzelleştirme planları yaptığımız, güzel bakış açıları kazandırdığımız bir dostluk bakın işte bu gerçek aşk. Sakın bunu bir sevgiliye karşı olan aşk sanmayın, tutku değil midir aşkın diğer manası. Ya da bir şeye tutkuyla bağlanmak…
Aynı düşünceye karşı, aynı tutkuyla bağlıysanız, bu verdiğiniz mücadeleye karşı bir aşktır. Bu aşk yaralamaz, güzelleştirmeyi arayanın bulduğu güzelliktir. Güzelliği aramak değil çünkü önemli olan, kendini güzelleştirmek.
İlk başlarda hep yanımda olsun, bana iyi gelsin tadında bir arkadaş istediğimi sanıyordum. Bu yanlıştır, doğrudur demiyorum. Benim duygularım ve arkadaşlığa bakış açım bu yönde değil. Bütün arkadaşlık vazifesini, daha olumlu olana bırakmak bana göre değil.
Dostlarım, ben tek başıma da üstesinden geleceğimi anlatan, her zaman yanında olamam ama biliyorum ki ben olmadan da sen işleri halledebilirsin diyen bir arkadaşı bekliyormuşum. Birileri hakkında kötü konuşmaya çekindiğim bir arkadaşlık mutlu edecekmiş . Herkesin anlayış aradığı bu çağda, anlamaya çalışırken arkadaşlığı da öğreten güzel bir arkadaşlık kazandım.
Senin ışığın ile aydınlanırdık ama kendi ışığımı açmam gerektiğini öğrettin. Gerçek arkadaşlıklar böyle değil midir? kendine bağlı kılmaz.
Teşekkür ederim… Bu yazıya sebep olana…