Kitle iletişim araçlarına ulaşımın kolaylaşmasıyla birlikte müsabakalara artan ilgi, yayın gelirlerinin artışının yanı sıra, futbolcuların da sevinçlerini geliştirmelerine sebep olmuştur. Bundan 50-60 yıl önce ise golü atan futbolcuya orta alanda bir tebrik etmeyle veya yumruğunu havaya kaldırmayla sevinçler gerçekleşirdi. Bu değişim, tribünlerin daha coşkulu olmasına, sporcuların seyircilerle etkileşimini artırmasına ve bazı seyircilerin yalnızca gol sevinçlerine eşlik etmek istemesiyle, tribünlerde yer alma isteğini artırmakla sonuçlanmıştır.
Bu durumu kendi lehine çeviren, sponsorluklar imzalayan veya sadece sevincini farklı şekillerde yansıtmak isteyen sporcular, kendilerinden uzun seneler bahsetmiştir. Bu yazıda da onları ele almaya çalışacağım.
Gelecek sezon tribünlerin de açık olduğunun haberiyle birlikte, daha da güzel gol sevinçlerine eşlik edeceğimizi ümit ediyorum. Euro 2020’ye damga vuran bir sevinç olur mu bilmiyorum ama olursa çok güzel olur.
Öncelikle bu durumu kötü şekilde değerlendiren bir sporcu olan Fabian Espindola ile başlayacağız. Espindola, attığı gol sonrasında taklalar atmaya başlamış ve bu taklalar sonucunda da kendini sakatlamış, yaklaşık 1.5 ay sahalardan uzak kalmıştır. Bu sakatlık üzülmesi için yetmemiş, attığı gol da ofsayt gerekçesiyle sayılmamıştır.
Bu ilginç sakatlığın ardından, gollerini maske takarak kutlayan ve bu alanda daha başka fikirlere ilham verecek olan, Facundo Sava’nın Zorro maskesi ile seriye devam ediyoruz. Aslında çok popüler olmayan Facundo, bu sevinci ile basında kendisine oldukça geniş bir yer bulmuştur.
Bir diğeriyse garip mi neşeli mi, tam karar verilemeyen gol sevinci Peter Crouch’ın robot dansını sayabiliriz. Açıkçası 2,03 metre boyunda ve ince bir adamın robot dansı yapması, biraz garip ve komik geliyordu. Fakat dansı yaparken ki neşesi, paha biçilemez bir sevinç olduğunu yansıtmaya yeterdi.
Aslında çok değişik gol sevinçleri var ama hepsini burada listelemek, açıkçası imkansız. Benim açımdan oldukça ilginç olan, kendi hakkında çıkan haberlere bir gönderme yapmak amacıyla yapılan sevinç olan Robbie Fowler, kokain kullanıyormuş gibi bir sevinç yapmıştır. Bu sevinçle çıkan haberlerle dalga geçmek isteyen Fowler, yaptığı sevinç sonrasında federasyon tarafından £60,000 para cezası almıştır.
Gol sevinci hakkını, rakip tribünleri kızdırmak için kullanan Emmanuel Adebayor ile devam ediyoruz. Adebayor, bu sevinci gerçekleştirmek için sahanın bir ucundan diğer ucuna kadar koşarak gerçekleştirmiştir. Açıkçası, maç anında bu kadar istekli ve uzun mesafeli bir koşu gerçekleştirdiğini sanmıyorum. Bu sevinci daha da ilginç kılan özellik ise, eski takımına karşı bu davranışı yapması.
Bireysel sevinçlere yön veren, sosyal medyada oldukça kendisinin yaptığı sevinci deneyen insanların olduğu bir dönemden geçmemizi sağlayan Dele Alli, bu sevinçle birlikte kendinden oldukça söz ettirdi. Hemen hemen gören herkesin denediği bir sevincin ardından bu popülerliğini yitirmesiyle, sanki ortadan kaybolan bir futbolcu gibi oldu.
Takım arkadaşlarıyla birlikte yapılan gol sevinçleri ise daha eğlenceli ve zekice planlanmış geliyor bana. Elbette daha çok değişik bireysel gol sevinci vardır fakat artık takımca yapılan sevinçlere geçme vakti geldi. Yazının olabildiğince kısa olmasını ve okuyanların da ekleme yapmasını istediğimden dolayı, burada sadece en popüler olanından bahsedeceğim.
Jimmy Pullard’ın antrenör olan Phil Brown’ın takım konuşmasını arkadaşları ile planlaması, gol sevinçlerinde mükemmel bir an olarak aklımıza gelmektedir. Takımların her türlü organizasyonları planlaması da benim oldukça hoşuma giden bir davranış
Takım sevinçlerine bambaşka bir devrim getiren ve antrenmanlarda yeni gol sevinçleri planlayan takım olan FC Stjarnan, belki de bu konuda görüp görebileceğimiz en organize takım olabilir. Bu takımın hangi gol sevincini paylaşacağımı bilmediğimden, onların videosu ile size veda ediyorum.