Ne acılar çekti evvel zamanın çocukları
Hastalıklı ruhların büyük ızdırapları
Verilmeyen ufak mücadeleler büyük savaşlara dönüştü
Dönüp bakmadılar kimi kaybettik diye
Bağırdılar çığlık çığlığa evvel zamanın çocukları
Kulaklarını tıkadı ruhları maraz olanlar
Acıdılar, acınacak halde leş topluluğu
Daha yolculuğuna adım atmayan evvel zamanın çocuklarını kirlettiler
Elleriyle ya da tanklarıyla, tüfekleriyle
Ağladı çocuk, ne de olsa en nihayetinde çocuk
Ne anlar şimdikinin namuslu namussuzları
Dillerinde nefret tohumları, kalbur üstü lafları
Ama masalların sonu güzeldir ve yine güzeller evvel zamanın çocukları…