Merhaba sevgili Teletekst Dergisi ailesi.Bendeniz kullanıcı adımda da görmüş olduğunuz gibi svc1866.Bu yazım dergideki ilk yazı.Tam olarak nasıl başlayacağımı bilemiyorum.Yazarken heyecandan ellerim titriyor mazur görün.İlk defa böyle bir maceraya atıldım ve doğrusu sonunu çok merak ediyorum.İlk yazımda bu maceraya nasıl atıldığımı anlatabilirim sanırım.
Normalde bu tür şeylere pek ilgim yoktur.İlgimi sağlayan ise ne çok uzun ne de çok kısa bir zaman olarak nitelendirebileceğim bir vakitte tanıştığım çok değerli biri.Onun bana aşıladığı güzel şeylerden dolayı ben de bu yola baş koydum ve ona yetişmek için elimden geleni yapmaya karar verdim.Burada yazmaya başlamak istememin nedenlerinden biri de budur.Bana cesaret vermese idi, yanımda durup destek çıkmasa idi bu yola giremeyebilirdim.Bunun için o çok değerli insana buradan tekrar tekrar teşekkür ve şükranlarımı sunuyorum.
Peki niye burası belki onu da söylemek gerek.Bu dergi,ismini tek tek sayamayacağım yirmi kişinin olduğu büyük bir medrese gibi geldi gözüme.Sanki her alandan derslerin işlendiği herkesin birbirinden bir şeyler öğrendiği güzel bir eğitim yuvası gibi.Sıcak,cana yakın ve samimi.Samimiyetin,sıcaklığın ve cana yakınlığın pek nadir bulunduğu bu zamanda bu duyguları hissettiren bir yuva.Ben de bu yuvanın bir ferdi olma yolunda ilerlemek için burayı seçtim.Burada bulunan her değerli yazardan kendime bir şeyler almak ve naçizane benden de bir şeyler vermek için çabalayacağım bir medrese bir yuvasına gelmek güzel bir duygu.
Evet bu güzel ve uzun yolculuğun ilk yazısının sonuna gelirken herkese tekrardan Merhabalar Hoş Geldim ve Hoş Buldum 🙂