İnsanlar savaşların sebebi olarak Tanrı’yı öne sürdü hadsizce.Öldürülen insan Tanrı’yı suçladı.Öldüren insan Tanrı’yı suçladı.Maalesef insanlık yine yanıldı.Çünkü savaşları tanrı değil insanlar başlattı.
İnsan Dünya’ya ayak bastığı anda maalesef ki güzel ve bereketli bu gezegen insan ile lanetlendi. İnsanın açgözlülüğü,kıskançlığı,kini hem insanı hem Dünya’yı öldürdü.Tanrı insana akıl verdi.İnsan aklını kullanmadı. Düşünemedi.İnsanlar akıllıdır ama salaktır da.Kabil’in düşünmeyerek Habil’i öldürmesi ne kadar salaklık ise Habil’in de Kabil’e engel olmaması kendini savunmaması o kadar salaklıktır.O zamandan beridir süregelen savaşlar,çekişmeler insanların ne kadar salak olduğunu kanıtlar nitelikte.Tanrı Dünya’yı insan için yaratmış insana bahşetmiş. İnsanın tek yapacağı şey bu gezegeni işlemek ve daha güzel hale getirip diğer insanlar ile paylaşmaktı ve gelecek nesile miras bırakmaktı.Fakat ne yazık ki salak ve açgözlü insanlık bunu yapmadı ve dünya üzerinde savaşlar başladı ve bitmedi. İnsan insanı öldürdüğü gibi diğer canlıları da umursamadı.Diğer canlıları da öldürdü.
Her seferinde farklı bir topluluğa farklı bir uyarıcı farklı bir kitap gönderildiği halde sevgi,paylaşma ve merhamet insanlara anlatıldığı halde insanlık hep salaklığının bedelini ödedi.Savaşı,savaşları başlatanlara karşı koymadı insanlık.Onların peşinden gitti.Şu an Dünya’nın farklı yerlerinde farklı zamanlarda bir sürü insan eziyet çekiyor ölüyor. Bir sürü insan eziyet çektiriyor öldürüyor.Öldürenler kadar ölenler ölenler kadar öldürenler suçlu.Tek masum ise Dünya. Dünya bunları hak etmiyor.Dünya’nın üzerinde yaşayan diğer yaşam formları bunu hak etmiyor. Dünya’yı kaybettik artık.Yavaş yavaş ölüyor. Yavaş yavaş öldürüyoruz. Hem kendimizi hem Dünya’yı.Kıyamet kopana kadar,Dünya kendini yok edene kadar bu böyle devam edecek.İnsanlık bu gezegene nefret ve kıskançlık tohumu ekti. Dünya’da bunun karşılığını büyük bir nefret ile insanlığa misli ile ödetecek.Sizi teselli edecekse dostlarım iyi bir haberim var. Biz o günü görmeyeceğiz en azından.