Yazar 12:53 Şiir 101

Karalamalar

Tarandıkça serpilmiş diller çıkacak

Bilendikçe çatlamakta

Bize keskin ağıran yürekler

Sapkın düşünceler boy gösterir sabıkama

Her gün sulanan

Her gün yazılan

Her çatlak inadı etti bana

Ve izlenecek vurgulanan bakışlarda

Gök aceleci yüzüme gürlemekte

Bütün çarpışmalar

Bütün taranlar tanrı için

Hesaba katılmadan sızdırılan külfetim

Kusurlarıma füsunlar kondurulmasına izin vermeyeceğim

Güneşle çarpışan gölgeler kaçışır

Sessizlik sana gelir

Ey kara bahtın cenneti

Haksız yere atılan tokatın var mı karşılığı

Medet umduğum insanların

Hallerine kinlendiğim varlıkları

Bir de şevkatten yoksun arafta bekletilen ilahi tavrın inancına

ömrün ilk çeyreğinde yorulup pişman olduğum mu geçen zamana

Sonrasında tav olmak

Çektiğim ızdırabın resmidir bu

Kaybolduğum dünyada bir iki diş geçirdiler vücuduma

Kapanan gözlerim ölüm sessizliğine sarıyor

Sendeledi düşüyor

Ah vah

İki laf söz uyandırsa

Kurulu hakikat çarpar suratıma

Suratımda elli yıllık ellerin izi

Beni dik tutacak sanırsınız

bir kardeş kokusu aldım atılan kurşunda

Şükür

Karnı aç yoksullara kurban olun

Aşık olan kullara

Bu çileyi bir onlar bir de sınanmışlar bilir

Kırık dökük karalamalar da

Close