Neden bu kadar çok geliyorsunuz üstüme. Ben neden bu kadar çok kızıyorum. İyi yapmaya çalıştıkça, kimseyi kırmamayım. Zor durumda bırakmayayım diye çırpındıkça, daha da kötüye gidiyor. Uzaklaştım dedim, benden dolayı üzülüyorsunuz sizi kırıyorum diye…
Tek başıma mı düşündüm? Size demedim mi? Belki dinlememişsinizdir.
Söyleyin ne zararımı gördünüz? Ben sadece kendime zarar veriyorum dedim.(İçimden söylüyorum demek ki .) Ne söyleseniz yapacaktım. Tamam diyecektim benim hatam. Gözünüzün içinde baktım ağlayarak. Ne yapsam yanlış dediniz. Kafamda, sadece bozuk olan karakterimle baş başa kalmak düştü bana. Birazcık kötü olduğumu söyledim. Kendinizin bile uygulayamadığı, vazifeleri yük bıraktınız omzuma. İçime attım önceleri bir şey anlatmıyor diye kızdınız.
Şimdi de bu kadar suçlanma hissiyle yaşayan bana, sürekli yanlış yaptığını söylediniz. İnsanları suçlama senin yüzünden oldu dediniz. Arkadaş edinmeyi ya da nasıl iyi arkadaş olunur bilemeden devam ettim. Sizin bunu bildiğinize emindim.
Bildiğim şeyi yaptım. Kendimi anlattım. Herkes başta ne iyi, ilk 3 ay, ben ve arkadaşlığımla ne mutlu. Sonra söylemiş olmama rağmen. Bakın ben iyi değilim, benim kafama taktığım bir sürü şey var kırılırım. Bir dost edası vardı herkeste. Biz anlayışlı insanlarız anlarız halden tavrı. İyi değilim dedim. İyi olmadığım da idare edildim. Dedim sonunda anlayan birilerine, içimi döktüm anlattım. Ah ben, hep fazla manalar yükledim insanlara.
Sonra ne mi oldu? Ben üzüldüm kimse üstüne alınmadı. Duyduğumun en kötüsü ”ben bu kadar duygusal olduğunu bilmiyordum” sözü oldu. Gözlerinin içine baktım, beni bu zamana kadar hiç anlamadılar dedim. Biz anlarız dediler. Kime açtıysam anlamadan gitti.
Onların beni anlamaya hevesleri geçti. Ama ben sordum. Emin misiniz ? dedim iyi bir arkadaş değilimdir sizi zorlarım. Anlarız dediler yine, biz anlayışlı insanlarız. Hakkını verelim.
İyi olmadığımı söyledim. Alışkanlık oldu üzülmem, kimse üstüne alınmadı. Ben de ağlamaya devam ettim. Bu kadarını beklemiyordum diyecekseniz, niye ben anlarım dediniz. Şimdi ne olsun istiyorsunuz ? Benim anlanacak bir tarafım yok. Beni kimse çekemez hissini en iyi acılarla yüzüme vurdunuz. Teşekkür mü edeyim ? Anlamayız seni deseydiniz keşke.
Hala ümidim var, iyi olacağıma…
Ama az kaldı bitirmenize… Ha gayret!