İnsan özgürdür ama basit bir deyişle kendi düşüncesini kendisi karar vermesi değil.
Ölümden kaçtığın an özgürsündür. İnsanların zulmünden kaçıp dünyadaki en doğal yere sığındığın andan itibaren özgürsündür. Karanlıktan kaçıp sessizce nefes aldığında içindeki dehşetin gizlenmesidir özgürlük. Ölüm, sığınak ve dehşet senin özgürlüğünü oluşturan temel parçalardır.
Ölümden korktuğun için sığınacak bir yer ararsın. Sen de biliyorsun ki sığındığın yer neresi olursa olsun dehşetin gizlenmeyecek sana karşı. Umutların tükenecek o an. Yaşamına giden yolu ölümün kıyısında geçirdiğin için.. Bir daha özgür olmadığını hissedersin. Yaşamının böyle devam etmesini istemezsin. Ölümden kaçmak için sığındığın karanlık mağarada dehşetinin özgürlüğünü kısıtlamasına izin vermezsin. Bunu neden yaptım diye kendini hiçbir zaman sorguya çekmezsin. Dehşet önüne bariyer koysa ne olacak? Umutların tükenecek mi? Merak etme. Umutların tükenmeyecek.
Eninde sonunda özgür olacaksın. Kuşlar gibi. Ellerin havada, herkesten ayrı bir dünyada…Mahkum gibi bu dünyada kalmayıp uçmayı tercih edeceksin. İşte o zaman özgürsündür.
Ve özgürlük vicdanın prensiplerinin hiçbiri sana sığınma izni vermediğinde kaçabileceğin her yerdir.