Merhaba.
\nDergiye kat\u0131lal\u0131 tam 1 ay olmu\u015f. Bunun \u015ferefine 7. yaz\u0131m\u0131 yazmaya karar verdim. Bug\u00fcn halk ekmek s\u0131ras\u0131ndaki insan karma\u015fas\u0131n\u0131 a\u015ft\u0131ktan sonra eve d\u00f6nerken Gaye Su Akyol’un “Ba\u011fr\u0131m\u0131zda Ta\u015f” \u015fark\u0131s\u0131 \u00e7al\u0131verdi. Ritmi enfes bir \u015fark\u0131. \u015e\u00f6yle bir k\u0131s\u0131m ge\u00e7iyor \u015fark\u0131da ” hayat deniz verdi de biz mi y\u00fczmedik?” Bu c\u00fcmle biricik psikolo\u011fum Esra Han\u0131mla aram\u0131zda ge\u00e7en bir konu\u015fmay\u0131 an\u0131msatt\u0131. Esra han\u0131m bana \u015f\u00f6yle demi\u015fti :” Saliha hepimiz hayat denizinde y\u00fcz\u00fcyoruz. Bir botun i\u00e7inde dengeyi bulmaya \u00e7al\u0131\u015f\u0131yoruz.” Bu botun i\u00e7inde sevdiklerimizle dengeyi bulmaya \u00e7al\u0131\u015fmak k\u0131ymetli bir eylem. Bu olaya biraz uzakla\u015farak bakt\u0131\u011f\u0131mdaysa hepimizin hayat denizindeki o k\u00fc\u00e7\u00fck botlarda hayat m\u00fcltecisi oldu\u011fumuz fikri geldi akl\u0131ma. \u0130ltica etti\u011fimiz adalar , mevsimler de\u011fi\u015fik; kimimiz sevgi adas\u0131na do\u011fru k\u00fcrek \u00e7ekiyoruz , kimimiz adalet adas\u0131na , kimimiz \u00f6fke adas\u0131na… E bu adalar\u0131nda kurallar\u0131 ve belli bir insan kapasitesi var. Biz bu adan\u0131n kurallar\u0131na b\u00fcr\u00fcn\u00fcrken denizdeki dalgal\u0131 hayat\u0131m\u0131z siliniveriyor haf\u0131zam\u0131zdan. Hele birde sevdiklerimizle ayn\u0131 adalara gitmek istemiyorsak yol kat edemiyor, bulundu\u011fumuz yerde dalgalan\u0131p duruyoruz bedenimiz ve ruhumuzla…
\nPeki ya neden yolculuk de\u011fil de iltica? \u0130ltica; s\u0131\u011f\u0131nmak anlam\u0131na geliyor. Bu anlamda yolculuk \u00e7ok daha \u00f6zg\u00fcrken, iltica ba\u011f\u0131ml\u0131 bir anlam ta\u015f\u0131yor. Biz hayat\u0131m\u0131z\u0131n \u00e7ok \u00f6nemli bir k\u0131sm\u0131nda bize ge\u00e7mi\u015ften aktar\u0131lan fikirleri ay\u0131kl\u0131yoruz. Koca bir pirin\u00e7 \u00e7uval\u0131ndaki ta\u015flar\u0131 ay\u0131klamak gibi. Bu fikirlere tutunmak , onlarla aram\u0131zdaki ba\u011f\u0131 geli\u015ftirmek bir yan\u0131yla hayati bir ihtiya\u00e7. \u0130\u015fte bunun i\u00e7in bir s\u00fcr\u00fc fikre yolculuk etsek de bir fikre iltica ediyoruz.
\n\u0130ltica etmek i\u00e7in yola \u00e7\u0131k\u0131yoruz, peki ya \u015fartlar\u0131m\u0131z? \u0130\u00e7inde bulundu\u011fumuz bot, \u00fcst\u00fcnde y\u00fczd\u00fc\u011f\u00fcm\u00fcz deniz, gitmek i\u00e7in kollar\u0131m\u0131z\u0131 a\u011fr\u0131tana kadar k\u00fcrek \u00e7ekti\u011fimiz adalar bir mi? Hi\u00e7 de\u011fil. Biz bir miyiz ? Hi\u00e7 de\u011fil.
\nGe\u00e7enlerde karikat\u00fcrlerini ve fikirlerini \u00e7ok be\u011fendi\u011fim Eren Boz, bir karikat\u00fcr\u00fcn\u00fcn \u00fcst\u00fcne \u015f\u00f6yle bir \u015fey yazm\u0131\u015ft\u0131 : “ben senin i\u00e7in de\u011filim, i\u00e7imden gelen olma arzusuna kar\u015f\u0131 koymadan kendim i\u00e7in olmak zorunday\u0131m ve bu kendili\u011fe ben ancak s\u0131\u011fabiliyorum” demek ki adalar\u0131n nas\u0131l insan kapasitesi var ise insan\u0131n kendili\u011finin de sadece kendine kadar yeri var. Yani \u00f6z; bir \u00e7ok alan ve fikrin hakiki olarak tek ki\u015fiye biletidir diyebilir miyiz? Ben kendim olma arzusuyla kendimim bu denizde. Ayn\u0131 botun i\u00e7inde oldu\u011fum \/ oldu\u011fumuz insanlar da \u00f6yle. Bu durumda her m\u00fcltecinin yani hepimizin kendi \u00f6z\u00fc , kendi k\u0131y\u0131s\u0131 , kendi adas\u0131 , kendi denizinin rengi farkl\u0131 ve kendine hast\u0131r.
\n\u0130lticam\u0131z nereye? Hangi de\u011ferlere, hangi fikirlere , hangi hislere? Botumuzu nelerle koruduk, hangi renge boyad\u0131k?
\n\u00d6z\u00fcm\u00fczle tek ki\u015filik bilet ald\u0131\u011f\u0131m\u0131z bu denizde botumuzla nereye gidiyoruz?<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"