Merhaba okur, bu yaz\u0131ya yine kafamda bin bir d\u00fc\u015f\u00fcnceyle ba\u015fl\u0131yorum, sen-ben kavramlar\u0131 ve sevgi aras\u0131nda mekik dokuyarak ruhsal olarak sanc\u0131yal\u0131m bakal\u0131m.
\nRehber en sevdi\u011fim m\u00fczik grubu. Yeniden ruhsal \u00e7\u00f6z\u00fcmlemelerle melodileri birle\u015ftiriyoruz deseler hayat\u0131m\u0131n \u015fokunu ya\u015far\u0131m. Her \u015fark\u0131s\u0131n\u0131n i\u00e7inde bir anla\u015f\u0131lma , sevgi, sorgu ve aray\u0131\u015f \u00e7abas\u0131 var. Bazen vazge\u00e7mi\u015flik, bazen sevilme arzusu, bazense oldu\u011funca kabul edilmek… Bunlar benim fikri alemime s\u0131zan, hissetti\u011fim \u015feyler. Bu hislerle bu kadar yak\u0131ndan tan\u0131\u015ft\u0131\u011f\u0131mdan, y\u00fcre\u011fimi h\u0131rpal\u0131yor s\u00f6zleri.
\n“Sende var m\u0131y\u0131m, sen de yok muyum?” O kadar a\u011f\u0131r bir c\u00fcmle ki, nereye koysam s\u0131\u011fmaz, ta\u015far. San\u0131r\u0131m bu d\u00fcnyada hi\u00e7bir zaman tam olarak anla\u015f\u0131lamayaca\u011f\u0131z. \u00c7\u00fcnk\u00fc benim d\u00fc\u015f\u00fcncelerim hep bir perde arkas\u0131nda kalacak, kar\u015f\u0131mdaki ise istemeden de olsa yarg\u0131\u00e7l\u0131k c\u00fcbbesini giyecek…
\nGe\u00e7enlerde \u015f\u00f6yle bir fikir s\u0131zd\u0131 zihnime ; biz neyi duymak istiyorsak onlar\u0131 kelimelerimizle sarf ediyoruz. Herhangi bir muhabbette “sen bunu \u00e7ok iyi yap\u0131yorsun\/ba\u015far\u0131l\u0131s\u0131n\/\u00e7ok g\u00fczelsin\/..)gibi s\u00f6zlerin alt\u0131nda hep bir d\u00f6n\u00fct bekliyoruz. Asl\u0131nda bir taraf\u0131m\u0131z belki bunun i\u00e7in bu s\u00f6zleri sarfediyor. Takdir edilmek istiyoruz, “aferin ya, bunu \u00e7ok iyi yapt\u0131n” denmesini. Esas\u0131nda \u00e7ok normal bir durum lakin hi\u00e7bir ko\u015fulda tatmin olmayan sek\u00fcler d\u00fcnya insan\u0131n kar\u015f\u0131s\u0131nda hep s\u00f6n\u00fckm\u00fc\u015f, ba\u015far\u0131s\u0131zm\u0131\u015f gibi hissettiriliyoruz. De\u011fersizlik do\u011fdu\u011fumuz evden itibaren pe\u015fimizi b\u0131rakm\u0131yor ki gidelim. “Sen … oldu\u011fun i\u00e7in de\u011fersizsin” kal\u0131b\u0131n\u0131n i\u00e7i \u00e7ok dolu; zengin, 0 beden ve yak\u0131\u015f\u0131kl\u0131\/g\u00fczelseniz her \u015fey tamam. Ya de\u011filseniz? \u0130\u015fte o zaman her t\u00fcrl\u00fc hoyrat davran\u0131\u015fa katlanmak mecburiyetinde hisseder, d\u00fcnyadaki en de\u011fersiz insanm\u0131\u015f gibi hissettirilirsiniz. Bizde b\u00f6yle bir d\u00fcnyada i\u00e7ten i\u00e7e sevilmeyi hakketmedi\u011fimize inand\u0131r\u0131r\u0131z kendimizi. Asl\u0131nda s\u00f6yleriz ama arkas\u0131nda \u00e7ok daha b\u00fcy\u00fck bir duyma iste\u011fi yatar.
\n“Sende var m\u0131y\u0131m, yok muyum” bu ba\u011flamda bir soru de\u011fil bir protestodur. Beni sevdi\u011fini g\u00f6zlerinde g\u00f6remiyor, y\u00fcre\u011finde hissedemiyorum, bana sende yerim oldu\u011funu s\u00f6yle demektir.
\nBiz sevdi\u011fimiz insanlara bu hat\u0131rlatmay\u0131 gizli kapakl\u0131 yapar\u0131z asl\u0131nda, hatta biz demeden “bende vars\u0131n” sinyali verdiklerinde daha da bir yak\u0131n\u0131m\u0131za al\u0131r\u0131z. \u0130nsan ili\u015fkileri iki ki\u015filik gibi g\u00f6z\u00fckse de \u00e7o\u011fu zaman ki\u015fisel bir kavgay\u0131 i\u00e7inde bar\u0131nd\u0131ran ve ben \u00e7\u00f6zemedim, gel birlikte \u00e7\u00f6zelim demektir. Yani \u00f6yledir herhalde…<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"