Uzun bir ara vermi\u015f gibi hissediyorum yazmaya. Halbuki 10 g\u00fcn kadar olmu\u015f. Kafam\u0131 kar\u0131\u015ft\u0131ran, i\u00e7imi s\u0131kan, rahat ettirmeyen bir ka\u00e7 insan ve i\u015f var. San\u0131r\u0131m hem mental hem fiziksel olan bu yo\u011funluk, g\u00fcnlerimi uzatt\u0131.<\/p>\n\n\n\n

\u0130yiye gidip gitmedi\u011fimi anlayam\u0131yorum. Eskisine nisbeten \u00e7al\u0131\u015f\u0131yorum ama sisteme yeterli gelmiyor ve tabi ki insanlara. S\u00fcrekli pe\u015fimde dola\u015f\u0131p beni rahats\u0131z eden, yaln\u0131z b\u0131rakmayan insanlar. Hepsi bilerek ve isteyerek yapm\u0131yor belki. Baz\u0131lar\u0131 susuyor, baz\u0131lar\u0131 tav\u0131r de\u011fi\u015ftiriyor. Ben ise sadece etkilenmemek i\u00e7in belki odaklanmak i\u00e7in \u00e7abal\u0131yorum.<\/p>\n\n\n\n

Uzun zamand\u0131r onlara g\u00f6re hareket etmek, konfor alan\u0131m dahilinde oldu\u011fu i\u00e7in do\u011fal olarak beni zorluyor, bunun d\u0131\u015f\u0131nda kalmak. Bana g\u00fcvenen bir ka\u00e7 insan\u0131 da kaybetmi\u015f veya \u00fczere oldu\u011fumu san\u0131yorum. Ba\u015fba\u015fa kald\u0131m. Sevmek, sevilmek, de\u011fi\u015fmek gibi konular g\u00fcndemimde.
<\/p>\n\n\n\n

Bazen hi\u00e7bir \u015fey bana g\u00f6re de\u011filmi\u015f ama asl\u0131nda her \u015fey bana g\u00f6reymi\u015f gibi hissediyorum. Evet dostlar\u0131m, yeni \u015feyler denedi\u011fim bu s\u00fcre\u00e7 benim i\u00e7in sanc\u0131l\u0131 ge\u00e7iyor. Bir haber bekliyorum. G\u00fczel ve umut verici. Neden bilmiyorum her an birileri gelip hayat\u0131m\u0131 ve yapt\u0131klar\u0131m\u0131 anlaml\u0131 hale getirecek gibi hissediyorum. Sonra  Azkaban Tutsa\u011f\u0131’nda s\u00f6z\u00fcm ona “patrona b\u00fcy\u00fcs\u00fc “ile babas\u0131n\u0131n kendini kurtard\u0131\u011f\u0131n\u0131 san\u0131rken, sonunda kendini kurtard\u0131\u011f\u0131n\u0131 g\u00f6ren Harry Potter geliyor akl\u0131ma.
<\/p>\n\n\n\n

Elimden geleni ben yapmal\u0131y\u0131m. Ne gerekiyorsa, kendim gibi yapmal\u0131y\u0131m. Sinirli, agresif, h\u0131r\u00e7\u0131n, heyecanl\u0131 ve \u00fcmit kesmeyen ben, orta yolu bulmal\u0131y\u0131m. Yazmak beni ne kadar rahatlat\u0131yor. Ne yapt\u0131\u011f\u0131m\u0131 g\u00f6rmek, ne d\u00fc\u015f\u00fcnd\u00fc\u011f\u00fcm\u00fc somutla\u015ft\u0131rmak gibi. San\u0131r\u0131m devam etmeliyim, g\u00fcne veya geceye. Belki de sanm\u0131yorum, ilk defa eminim. Volkan Ayvazo\u011flu’nun da dedi\u011fi gibi “olur da yeniden kayarsa aya\u011f\u0131m kalk\u0131p ko\u015fucam and\u0131m olsun”, diyorum. (Al\u0131nt\u0131 dolu bir yaz\u0131 oldu. Vars\u0131n olsun.)<\/p>\n\n\n\n

Herkesten \u00f6nce kendime g\u00fcvenmeliyim. \u0130nsanlar\u0131n a\u011fz\u0131ndan c\u0131mb\u0131zla bana inand\u0131klar\u0131n\u0131 duymaya \u00e7al\u0131\u015fmay\u0131 b\u0131rakmal\u0131y\u0131m. Sevgi \u00e7o\u011fu zaman beklentiyi beraberinde getiriyor. \u00dczg\u00fcn\u00fcm dostlar\u0131m, sizden \u00f6nce kendimi dost edinmeyi unutmamal\u0131yd\u0131m. Benden bana olan hayat yolculu\u011fumu ya\u015fanabilir hale getirmem gerekiyor. Bunu ba\u015fkas\u0131n\u0131n eliyle de\u011fil, bildi\u011fim tarzda yapmal\u0131y\u0131m ki, sonra biz sana bu hayat\u0131 sunduk demesinler. Baz\u0131 kendini bilmezler.<\/p>\n\n\n\n

Sunulan bile bana ait de\u011fil. Olan ve oldurulan bana ait de\u011fil. Y\u00f6n vermek, gidece\u011fim yeri se\u00e7mek san\u0131r\u0131m bana ait olan tek \u015fey bu. O zaman hayatta, kendini tan\u0131mayan ve nereye gitti\u011fini bilmeyen kaybolur. Biliyorsam ilerliyorum demektir. <\/p>\n\n\n\n

Sorumun cevab\u0131n\u0131 yazarken buldum. S\u0131ra senin kendi sorular\u0131na cevap vermene geldi. Te\u015fekk\u00fcrler De\u011ferli Okuyucu, birlikte \u00e7ok ilerleme kaydettik. <\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"