Kıvrık ve nemli
Hurma rengi şehla gözleri var
Mahlası ayın ondördü
Ama içi simsiyah karanlık ile dolu
İyi desen değil; kötü desen, deme…
Bir ışık bulur, yürürken
İçini, gülüşünü aydınlatır
Hep ayrı tutar o ışığı benliğine
Yanılır, her zamankinden
Ciğerinden geldiğine inanmaz malum parıltının
Güzellikler yaraşır yüzüne belki ama kendi yakıştırmadıktan sonra
Acı çeker nemli gözlü, her an ağlayacak gibi
Ya da umutla parlayacak
Durun durun!
Bir şeyler oluyor onun zihninde
İnanıyor ilk defa
Başkalarının ışığına değil bu sefer
Evinde, kendi yüreğinde yürüyor
Dokunuyor birer birer düğmelere
Senin neyin var?
Kimine inandın ya kendine
Ona ne olacak
Ona daha fazla ne yapacaksın
Lambalarını yaktığın bu yuva senin
Başkasınınmış gibi onların eline bırakamazsın
Sustun, yoksa
Yoksa bırakır mısın?..